Nadia i jej czworonożni przyjaciele

Moje zwierzątka…

I nie tylko:)

Witajcie!

Ja mam trzy zwierzątka. Dwa pieski i króliczka miniaturkę. Najpierw opiszę pieski. Więc tak: jednym z moich psów jest Tropek. Tropek jest kundelkiem, jest cały czarny, chociaż teraz zaczął mu siwieć pyszczek i zrobił się lekko brązowy. Jego sierść jest dość długa. Mój psiak urodził się w marcu 2003 roku. Jest bardzo wesoły, uwielbia biegać. Gdy chodzę z nim na spacery, nie ciągnie, ale biegnie! A ja muszę biec za nim! Jest strasznym łakomczuchem. Zjadłby wszystko co by mu się dało, nawet gdyby miał pęknąć. Jest zakochany w czekoladzie i ciasteczkach, ale nie daję mu tych łakoci za często, bo wiem że one szkodzą psom. Uwielbia biegać za piłką, tyle że potem nie chce jej oddać! Można też mu rzucać jabłka latem. Potem gdy się zmęczy kładzie się w cieniu i je to jabłko:). Dostałam go od taty, gdy miałam 3 latka. Był wtedy maleńki i dawał mi się tarmosić jak tylko chciałam. Spał w wózku dla lalek, woziłam go w nim… Uczyłam go tańczyć:). Wszyscy się dziwią że Tropek do teraz żyje, chociaż ja go tak wciąż nosiłam i zachowywałam się jakby to było małe dziecko. Mój piesek mieszka na ogródku w kojcu. Ma tam dwie budy. Jedna kiedyś należała do Sary, która jest już niestety za tęczowym mostem, potem miała być dla mojego drugiego psa Tary, ale ona uparła się, że chce mieszkać na drugim podwórzu:). Ale na razie mowa o Tropku. Więc co bym mogła jeszcze opowiedzieć… Tropek w przeliczeniu na ludzkie lata będzie miał w tym roku 48 lat. Mam dużo książek o psach i ogólnie zwierzętach, dlatego tyle o nich wiem:). Gdy podniosę rękę Tropek potrafi stać na dwóch nóżkach i przychodzi na dźwięk swojego imienia. Lubi się bawić z Tarą. Pieski codziennie w nocy są wypuszczane na podwórko. Można go nosić, ale tylko wtedy gdy on sam wybierze sobie porę na to. Uwielbia być głaskanym po brzuszku, gdy wybiega z kojca najpierw każe się głaskać, a potem chwyta piłkę i każe ją rzucać. Jego ulubioną zabawką jest gumowy hamburger, który kiedyś piszczał:). Jest wesołym, trochę nieusłuchanym psiakiem, któremu już często dokucza reumatyzm:). Na pewno ma coś z jamnika, ponieważ jest bardzo długi:). Lubi kopać dziury. Daje mu karmę chappy, raz kiedyś dostaje pedigree, ale już niedługo zamierzam mu kupować karmę Brit, ponieważ czytałam że jest dość tania i bardzo pożywna. Jego obroża jest czarna z materiału. Raz na miesiąc sprawdzam czy nie jest mu za ciasna, a robi się to tak: wkładamy trzy palce między futerko pieska, a obroże. Jeśli się zmieszczą i będzie jeszcze trochę luzu, znaczy że obroża jest w sam raz. Myje go ok. dwa razy na rok. Tropuś jest hałaśliwym, kochanym psiakiem. Czasem nazywam go: „Tropuś”, „Pan Tropuśiński”, „Trop”. Ale jego prawdziwe imię to Tropek, a zdrobnienie Tropuś. Wszyscy zawsze się dziwią dlaczego nazwałam psa Tropek, a nie Kropek. A dlaczego miałabym go nazywać Kropek, jeśli on nie ma żadnych kropek:)? Bardzo kocham mojego psiaka i nie zamieniłabym go na żadnego innego. To mój najlepszy przyjaciel. 

Mój drugi piesek, to suczka Tara. 

Tara jest rasy owczarek niemiecki. Nie jest ani długowłosa, ani krótkowłosa. Taka pośrednia. Za to jest bardzo puchata:). Urodziła się latem 2007 roku. W przeliczeniu na ludzkie już niedługo będzie mieć 33lata. Jest wytresowana. Ja ją wytresowałam:). Umie komendy: „siad”, „daj łapę”, „zostań” i do „nogi”. Teraz uczy się komendy „leżeć”. Za każdą, dobrze zrobioną komendę daje jej smakołyk, albo ją głaszczę. Tak samo jak Tropek uwielbia być głaskana po brzuszku. Jej ulubioną zabawką jest gumowa, różowa krowa. Tara odgryzła już jej wszystkie kopytka, różki i uszy:). Jest bardzo łagodna, nawet łagodniejsza od Tropka. Kupiliśmy ją rok po tym gdy umarła nasza poprzednia sunia Sara. W naszej rodzinie nigdy nie zabrakło owczarka niemieckiego. Najpierw była Odri, jej nie poznałam osobiście, potem Sara która urodziła Timura, ale Timura trzeba było niestety uśpić z powodu choroby stawów mięśniowych. Został uśpiony gdy ja miałam dwa latka. A jeśli już mowa o zwierzętach które są za tęczowym mostem, w zwierzęcym niebie, to miałam kiedyś kota o imieniu Pusia, która zdechła w wieku paru miesięcy, ponieważ otruła się trutką na myszy. Był u nas też ok. miesiąc chomik ze szkoły. Kaja bardzo dobrze go znała. Był trochę nadpobudliwy, miał na imię Diabełek. Jednego dnia patrzę wszystko jest dobrze, patrzę następnego… chomiczek nie żyje:(. Tara uwielbia biegać i wciąż chciałaby gryźć obrożę Tropka. Ale on sobie nie daje. Ucieka wtedy przed nią, a jeśli za mocno go uszczypnie, on się odgryza. Tara przegryzła mu już dwie obroże. Zimą, gdy jest dużo śniegu Tara ciągnie mnie na sankach. Uciągnęła nawet tatę, więc jest bardzo silnym psem! Mieszka na podwórku w budzie. Co jest dziwne-Tara nie jada psich smakołyków! Wyjątkiem są smakołyki w kształcie zwierzątek, które smakują jak herbatniki i psie kości. Latem i wiosną musi być regularnie czesana. Myjemy ją ok. raz w roku. Z naszymi pieskami chodzimy do weterynarza raz w roku, jeśli zajdzie taka potrzeba częściej. Tara jest bardzo wrażliwa na ból, sam weterynarz to stwierdził. Kiedyś znalazła puszkę i pokaleczyła sobie nosek, a dwa razy przy jedzeniu kości, poraniła sobie żołądek i wymiotowała krwią! Weterynarz dał nam specjalny proszek. Tara została kupiona od znajomego mojego taty, jej rodzeństwo to był jeden brat podobnego umaszczenia. Jej mama nie miała ani trochę koloru owczarka niemieckiego, ale był to rasowy pies. Pierwszego dnia u nas Tara skomliła strasznie, chciała do mamy i brata… Kiedyś nawet właściciel Tary do nas przyjechał, aby zobaczyć jak miewa się Tara i czy się nią dobrze zajmujemy. I zajmowaliśmy się dobrze! Oba nasze pieski i króliczek, jeśli gdzieś wyjeżdżamy są pod opieką mojego (i Iwony) wuja Pawła. Bardzo kocham Tarę, jak żadnego z owczarków jakie mieliśmy. A jeśli chodzi o Sarę, to chciałabym się pochwalić, że to ja ją oswoiłam:). Gdy miałam 2 latka siadałam przed jej kojcem i patrzyłam na nią. Chwilę na mnie szczekała, a potem siadała i patrzyła na mnie. Przedtem Sara nie lubiła dzieci, a jak ją oswoiłam i już tak na wszystkich nie szczekała. I pomyśleć że dwulatka może spojrzeniem złagodzić psychikę psa… I nie wiem czy prawdą jest to, że gdy patrzy się w oczy psa to pies myśli, że chcesz zaatakować. Ja tak patrzyłam w oczy każdego psa, który miał przyjemność gościć się w naszym domu i jeszcze nigdy żaden mnie nie ugryzł. Kocham Tarę. Oto jak ją jeszcze nazywam: Tarcia, Tarka, Tarunia, Tirti i Tarianna. Ale jej prawdziwe imię to Tara, a zdrobnienie Tarcia. Jest słodka.

A teraz opiszę mojego króliczka miniaturkę Lili

Lili miała przyjemność już być raz na zbiórce:). Jest nietypowego ubarwienia: biało-czarno-beżowego. Mieszka w piwnicy w klatce, a latem jest wypuszczana na swój wybieg w którym ma korytarzyki i domek. Urodziła się latem 2008 roku. Dostałam ją na urodziny od rodziców. Lubi jeść: prawie wszystko co rośnie w ogródku, karmę, kolbę, smakołyki dla królików, siano, trawę… Długo by wymieniać. Zawsze gdy chcę ją złapać, ona się nie daje, a gdy potem już uda mi się ją podnieść i ją głaszczę, siedzi tak spokojnie, jak nie wiem co. Lili umie sztuczkę, że jak moja ręka jest z boku jej oka, to ona kręci się w kółko. Ma też dziwny kolor oczu! Jedno oczko ma niebieskie, a drugie czarne! Lili uwielbia biegać po kuchni i kotłowni. Czasem daję jej płatki owsiane i suchy chleb. Daję jej karmę 2 w 1. Tak się nazywa. Jej przyjacielem jest Tropek i królik mojej koleżanki o imieniu Puszek. Puszek nawet kiedyś u nas był i króliczki razem biegały po wybiegu. Niedługo możliwe, że Lili pozna jeszcze królika mojej drugiej koleżanki Magdy. Kiedyś Lili znała też Pusię, nawet raz ktoś nie domknął klatki od królika i Pusia tam weszła i siedziała razem z królikiem. Lili ma nawet domek, którego wejście jest w kształcie królika, ale już niestety urosła i się tam nie mieści. Ktokolwiek do nas przyjeżdża dziwi się jak Lili urosła. Zwłaszcza Iwona:). Lili jako ściółkę ma trociny. Pazurki już raz jej obcinaliśmy, niedługo znowu będzie trzeba je obciąć, bo są strasznie długie! Gdy ją przywiozłam był u nas taki chłopak z dziadkiem, co jest naszym sąsiadem (Iwona i Kaja powinny go znać, bo jest w ich roczniku, ale nie chodzi z nimi do klasy). I on podobno tez miał królika. Ma na imię Hubert. Po przywiezieniu przełożyłam Lili do klatki i razem z Hubertem ją oglądaliśmy. Wzięłam ją na ręce i razem poszliśmy do mojego pokoju. Nie miała nic przeciwko noszeniu na rękach. Lili często kładzie się na boczku, a to znaczy, że jest szczęśliwa! Nie była jeszcze nigdy chora. Nazywam ją: Lili, Liliana, Lilka, Lilusia, Lila, Lara i Lori. Ale jej prawdziwe imię to Lili, a zdrobnienie Lilusia.Tara jej nie znosi. Kiedyś wpadła do piwnicy i szczekała na nią, a jeszcze kiedyś tata zapomniał, że na wybiegu jest Lili i wypuścił Tarę i takie coś się zdarzyło dwa razy! Całe szczęście opanowaliśmy sytuację. 

Teraz napiszę coś o LPS. (Littlest pet shop) LPS mam 27. Oto jakie mam zwierzęta:

-Konik o imieniu Gwiazda

-Wilk o imieniu Wolfik

-Tukan o imieniu Tuki

-Ważka o imieniu Kiwi

-Foka o imieniu Lili

-Małpkę i imieniu Bananek

-Myszka o imieniu Bibi

-Konik o imieniu Moli

-Kotek o imieniu Kicia

-Piesek o imieniu Tosia

-Krab o imieniu Sebastian

-Królik o imieniu Bunia

-Piesek o imieniu Triksi

-Lisek o imieniu Wolf

-Kurczaczek o imieniu Pipi

-Kotek o imieniu Pusia

-Piesek o imieniu Biszkopt

-Króliczek o imieniu Kubuś

-Pająk o imieniu Kika

-Świnka o imieniu Chrumcia

-Króliczek o imieniu Wacuś

-Króliczek o imieniu Patrysia

-Myszka o imieniu Kuchcik (Serek)

-Piesek o imieniu Dalmation (Dalmi, Reks)

-Miś o imieniu Tina

-Piesek o imieniu Pikuś

-Kangurek o imieniu Pysio

To wszystkie moje petshopy. Moje ulubione petshopy to Pikuś i Tosia. Z domków mam centrum ratownicze LPS. Moim pierwszym zwierzątkiem był kotek Kicia. Kupił mi ją tata w Lesznie. Razem z każdym zwierzakiem jest coś dla niego. Z Kicią był mała, niebieska rybka, z Tosią okulary przeciwsłoneczne, a Pikuś był razem z zastawem „salon kosmetyczny”. 

A teraz coś o moim hobby, czyli: Psy, zwierzęta. Interesuję się zwierzętami, zwłaszcza tymi domowymi. Mam ok. 7książek o zwierzętach, albo więcej. Nie lubię za bardzo ślimaków (ale tylko tych bez skorup), pająków, modliszek ani patyczaków. A ślimaczki, takie małe ze skorupkami, zbieram ok. dwa razy w roku, To trzymam je w słoiku, karmię i codziennie na ok. pół godziny wypuszczam na wybieg. Potem po ok. tygodniu, dwóch tygodniach je wypuszczam powrotem na dwór. Zwierzęta to moja pasja.

A oto wierszyk napisany przeze mnie i moją mamę, ok. dwa lata temu:

Moi przyjaciele

Mam dwa kudłate pieski

Tara jest brązowa i duża, Tropek czarny, niewielki.

Gdy świeci słońce i jest pogoda bawię się z nimi, bo czasu szkoda.

Rzucam im piłkę, a pieski skaczą, cieszą się bardzo gdy mnie zobaczą…

Ja ze swoimi maskotkami: